happy with add

anders naar medicijnen kijken

De kinderarts heeft wel een andere manier van kijken naar het medicijn gebruik. Ze gebruikt het als een mogelijkheid om een balans te creeëren. Een balans die je zelf opmaakt tussen de schade en voordelen van het nemen van medicijnen afgewogen tegen de schade en de voordelen van het niet nemen van medicijnen. Dat doe je eigenlijk per moment van de dag.
Een kind dat op school veel hinder ondervindt van zijn concentratieproblemen en zijn opvliegendheid kan beter leren en krijgt minder negatieve aandacht van leerkracht en klasgenoten als hij medicijnen gebruikt. Beide goed voor zijn zelfbeeld en ontwikkeling. Als het kind thuis de ruiimte heeft en de ouders goed met zijn drukke gedrag om kunnen gaan, dan zijn medicijnen thuis niet nodig. Lukt het een kind na schooltijd niet goed om af te spreken met vriendjes omdat hij niet snel genoeg overziet met wie hij wel of niet kan spelen, of dat de moeders van zijn vriendjes zijn drukke gedrag niet zien zitten, dan kunnen medicijnen helpen dat te ondervangen en kan hij toch  prettig sociaal leven op te bouwen. In een gewoon weekend zijn medicijnen dan niet nodig. De meeste adhd medicijnen verdwijnen snel uit het bloed als ze uitgewerkt zijn en het oorspronkelijke gedrag keert dan weer terug.
Daarmee leer je ook  goed herkennen welk gedrag wordt veroorzaakt door de ad(h)d en welk niet.

Ik ben het niet helemaal eens met haar positieve kijk op medicijnen maar dat niet gebruik ook kwalijke uitwerkingen heeft daar heeft ze gelijk in. Met deze kennis kan ik niet meer dezelfde beslissingen nemen als hiervoor. Mijn onschuld verloren. Maar goed ook.

Het maakt het experimenteren leuker en gemakkelijker. Het hele weekend heb ik niets geslikt behalve zaterdagavond toen ik naar een feest ging waar ik vrijwel niemand kende en de hele avond het geluid zo hard stond dat ik met niemand kon praten. (zelfs tijdelijk doof na het feest). Dat had me zonder Ritalin een hoop energie gekost en waarschijnlijk was ik heel snel weg geweest. Nu ben ik tot het einde gebleven en heb best genoten van het kijken naar alles wat er gebeurde.

De momenten dat ik wel heel onrustig word, worden nu beter herkend door mijn kinderen en mijn man. Ze laten me  met rust of proberen me te kalmeren. Zelf kan ik me dan gemakklijker een momentje rust gunnen omdat ik daardoor het snelst herstel. Dat geldt ook voor de anderen in het gezin die hetzelfde gedrag kunnen vertonen. Ritalin (en vooral heel veel informatie die we krijgen) helpt ons goed bewust te worden van wat er gebeurt. Alleen door bewust te worden kunnen we ons gedrag veranderen. Dat lijkt nu ineens vrij snel te kunnen gaan.

Er blijven genoeg vragen over om te beantwoorden. Mijn experiment is nog lang niet klaar.
Ook in het weekend als ik geen Ritalin slik, drukken meer zware gedachten mijn stemming en houden me 's nachts wakker. Het voelt anders dan als ik wel eens eerder down was (ben nooit echt depressief geweest) Houdt dat effect van de Ritalin dan langer aan? Wordt er door de Ritalin iets in gang gezet?

Vragen die ik al langer heb: Hebben hormonen invloed op add. Waren mijn dochter en ik eerder vrij rustig nu zij in de pubertijd is en ik in de overgang lijken de klachten zich onmiskenbaar verergert te hebben. Hebben mensen met adhd meer kans op Alzheimer?