experiment
Met dit experiment wil ik mijn vervoersmiddel, de add beter leren kennen. Zodat ik er makkelijker mee kan reizen en de mogelijkheden die het biedt optimaal kan leren benutten. Ritalin is een stofje dat me voor een paar uur op een andere trein zet. Zodat ik het verschil goed kan ervaren. Eigenlijk wel lux.
Ik ben aan het trein hoppen. Kijken welke bekleding beter bevalt en hoe het uitzicht ergens anders is.
Wat is add
Vanuit de wetenschap die zich daar best intensief mee bezig houdt;
Er ontbreekt een neurotransmitter in de hersenen. Anders gezegd het stofje dat er voor zorgt dat de electrische impulsen tussen de hersencellen goed doorgegeven worden, ontbreekt. Wordt te weinig aangemaakt of te snel afgebroken.
Vreemd genoeg heeft iemand met add juist veel meer gedachten. Het is alsof de gedachten niet de directe route over de spoorrails nemen maar elke gedachte bij een volgende wissel splitst in 2 nieuwe gedachten. Die gedachten maken bij de volgende splitsing weer 2 nieuwe gedachten en zo ontstaat razendsnel een netwerk van associaties. Heerlijk om in weg te dromen. Maar ook best wel eens druk.
De aansturing van een aantal functies verloopt daardoor vooral niet zo handig. Als elke wissel weer een moment is om te kiezen wil een besluit onderweg wel eens verzanden of toch een andere route nemen.
Een kopje naar de keuken brengen kan zo goed eindigen in het opruimen van een hele kast of het besluit om toch maar pottenbakker te worden.
Tussen denken en doen bestaat blijkbaar een langere weg dan bij iemand die geen add heeft.
Maar dat had ik mijn hele leven natuurlijk niet kunnen bedenken. Dat anderen daar een kortere route voor hebben. Met Ritalin kan ik ervaren hoe dat is. Die korte route. En of die ook echt handiger is. Of leuker.
Mijn experiment zal ook gaan over andere manieren om die route korter te maken. Of de drukte in mijn hoofd stil te zetten of juist te gebruiken. Het is vooral een leuk experiment.
En als echte add'er houd ik van experimenten.
Met dit experiment wil ik mijn vervoersmiddel, de add beter leren kennen. Zodat ik er makkelijker mee kan reizen en de mogelijkheden die het biedt optimaal kan leren benutten. Ritalin is een stofje dat me voor een paar uur op een andere trein zet. Zodat ik het verschil goed kan ervaren. Eigenlijk wel lux.
Ik ben aan het trein hoppen. Kijken welke bekleding beter bevalt en hoe het uitzicht ergens anders is.
Wat is add
Vanuit de wetenschap die zich daar best intensief mee bezig houdt;
Er ontbreekt een neurotransmitter in de hersenen. Anders gezegd het stofje dat er voor zorgt dat de electrische impulsen tussen de hersencellen goed doorgegeven worden, ontbreekt. Wordt te weinig aangemaakt of te snel afgebroken.
Vreemd genoeg heeft iemand met add juist veel meer gedachten. Het is alsof de gedachten niet de directe route over de spoorrails nemen maar elke gedachte bij een volgende wissel splitst in 2 nieuwe gedachten. Die gedachten maken bij de volgende splitsing weer 2 nieuwe gedachten en zo ontstaat razendsnel een netwerk van associaties. Heerlijk om in weg te dromen. Maar ook best wel eens druk.
De aansturing van een aantal functies verloopt daardoor vooral niet zo handig. Als elke wissel weer een moment is om te kiezen wil een besluit onderweg wel eens verzanden of toch een andere route nemen.
Een kopje naar de keuken brengen kan zo goed eindigen in het opruimen van een hele kast of het besluit om toch maar pottenbakker te worden.
Tussen denken en doen bestaat blijkbaar een langere weg dan bij iemand die geen add heeft.
Maar dat had ik mijn hele leven natuurlijk niet kunnen bedenken. Dat anderen daar een kortere route voor hebben. Met Ritalin kan ik ervaren hoe dat is. Die korte route. En of die ook echt handiger is. Of leuker.
Mijn experiment zal ook gaan over andere manieren om die route korter te maken. Of de drukte in mijn hoofd stil te zetten of juist te gebruiken. Het is vooral een leuk experiment.
En als echte add'er houd ik van experimenten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten