aanleiding voor deze blogg is mijn eerste Ritalin pil.
ja, ik ben erg tegen medicijnen, Zeker als je de mooie lijst met bijwerkingen leest. Mijn dochter werd na een minimale dosis 's ochtend bijna niet meer wakker. Normaal fladdert ze om je heen met verhalen en ideeën, boeken die ze heeft gelezen. Maar de 3 dagen dat ze de laagste dosis Ritalin slikt, sjokt ze alleen nog maar met haar boek achter ons aan. Liefs zo onzichtbaar mogelijk. Na 3 pilletjes was het rebound effect zo sterk dat ze onherkenbaar boos en bijna bezeten was. Gelukkig werd daarop de medicatie meteen stop gezet door de artsen.
Maar haar pillen liggen nog hier. De apotheek wilde ze niet terug nemen. Op de markt schijnen ze € 7,- euro per pil op te brengen. Ritalin heeft als je het snuift voor een niet-addér erg prettige úitwerkingen. Het is immers een soort Amfetamine. Drie dozen pillen zijn best een leuk spaarpotje.
Maandag heb ik nog stoer tegen de arts verteld dat ik geen Ritalin nodig heb. Mijn leven loopt best op rolletjes. Als ik niet onder druk of in drukte moet werken voel ik me wel prima.
Totdat me de laatste dagen opvalt dat mijn korte lontje veel ruzie veroorzaakt in huis. Ik ben dat soms snel weer vergeten. Maar zoveel en zo fel is gewoon niet goed. Zeker niet als iedereen op de tenen moet gaan lopen om geen slapende ad(h)d reacties los te maken.
De vrede in huis is een mooi hoger doel om mijn principes aan te offeren. En zonder proberen is het eigenlijk ook lastig oordelen. Het voordeel van Ritalin is dat het na een paar uur is uitgewerkt en verdwenen uit het bloed. Dat maakt het overzichtelijk. Mijn man vertel ik wel dat ik het slik voor het geval één van de bijzondere bijwerkingen, zoals sudden death, optreedt. Sudden death kan overal zegt hij geruststellend. Dus nu werken mijn hersenen met aphetamine.
en dat voelt:
ik word erg druk. Kan niet stil zitten. spring in mijn verhaal van de hak op de tak. Stoot alles om en laat alles uit mijn handen vallen. De vage hoofdpijn die altijd in mijn voorhoofd ruist en erger wordt als ik veel aan mijn hoofd heb, verplaatst zich naar de slapen.
Nog niets dat echt de rust in huis bevordert. En ik begin een blogg. Ik face book- foob begin een blogg.
ja, ik ben erg tegen medicijnen, Zeker als je de mooie lijst met bijwerkingen leest. Mijn dochter werd na een minimale dosis 's ochtend bijna niet meer wakker. Normaal fladdert ze om je heen met verhalen en ideeën, boeken die ze heeft gelezen. Maar de 3 dagen dat ze de laagste dosis Ritalin slikt, sjokt ze alleen nog maar met haar boek achter ons aan. Liefs zo onzichtbaar mogelijk. Na 3 pilletjes was het rebound effect zo sterk dat ze onherkenbaar boos en bijna bezeten was. Gelukkig werd daarop de medicatie meteen stop gezet door de artsen.
Maar haar pillen liggen nog hier. De apotheek wilde ze niet terug nemen. Op de markt schijnen ze € 7,- euro per pil op te brengen. Ritalin heeft als je het snuift voor een niet-addér erg prettige úitwerkingen. Het is immers een soort Amfetamine. Drie dozen pillen zijn best een leuk spaarpotje.
Maandag heb ik nog stoer tegen de arts verteld dat ik geen Ritalin nodig heb. Mijn leven loopt best op rolletjes. Als ik niet onder druk of in drukte moet werken voel ik me wel prima.
Totdat me de laatste dagen opvalt dat mijn korte lontje veel ruzie veroorzaakt in huis. Ik ben dat soms snel weer vergeten. Maar zoveel en zo fel is gewoon niet goed. Zeker niet als iedereen op de tenen moet gaan lopen om geen slapende ad(h)d reacties los te maken.
De vrede in huis is een mooi hoger doel om mijn principes aan te offeren. En zonder proberen is het eigenlijk ook lastig oordelen. Het voordeel van Ritalin is dat het na een paar uur is uitgewerkt en verdwenen uit het bloed. Dat maakt het overzichtelijk. Mijn man vertel ik wel dat ik het slik voor het geval één van de bijzondere bijwerkingen, zoals sudden death, optreedt. Sudden death kan overal zegt hij geruststellend. Dus nu werken mijn hersenen met aphetamine.
en dat voelt:
ik word erg druk. Kan niet stil zitten. spring in mijn verhaal van de hak op de tak. Stoot alles om en laat alles uit mijn handen vallen. De vage hoofdpijn die altijd in mijn voorhoofd ruist en erger wordt als ik veel aan mijn hoofd heb, verplaatst zich naar de slapen.
Nog niets dat echt de rust in huis bevordert. En ik begin een blogg. Ik face book- foob begin een blogg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten