happy with add


Happy with ADD

Als het leven een reis is, dan is add mijn vervoersmiddel.


Het is denk ik een prachtig transportmiddel omdat het mij op plekken brengt waar misschien niet iedereen kan komen. Het voedt mijn verlangen om te ontdekken wat er is achter de horzion ligt en vaak onverwacht spoort het mij aan om iets nieuws uit te proberen. Dat maakt het leven vol verassingen.


Het is mooi reizen met add. In de wereld en in mijn hoofd.






woensdag 7 september 2011

erfelijk

Adhd wordt vooral erfelijk overgedragen. Het bestaat dus waarschijnlijk al generaties in mijn familie.
En dat is zichtbaar. Mijn vader, zijn oom:  creatief, chaotisch, impulsief en heel opvliegend.
Maar kan je nog heel boos zijn als je weet dat  een pilletje ze daar erg had kunnen helpen? Ik kan me hun levenlange frustraties nu pas echt voorstellen. Mijn vader is boeman-af.

Mijn broers ingelicht als onderdeel van mijn erkenning:

Ik had jullie al eerder laten weten dat er bij Mimi jr. add geconstateerd is.
Inmiddels  heb ik me ook laten testen en ik scoor 9/10.  Dat wil zeggen dat er eigenlijk geen twijfel mogelijk is: ik heb add.

Omdat ad(h)d vooral erfelijk wordt overgedragen wil ik een tip van de sluier op lichten voor jullie.
Ik herken  de symtomen niet bij jullie. Maar mocht je toch wat herkennen of meer willen weten dan vraag gerust.
Terug kijkend denk ik dat papa het zeker gehad heeft en dat een deel van zijn gedrag hierdoor werd veroorzaakt.

Ongeveer 1 á 3 procent van de volwassenen heeft adhd. Dat is vrijwel altijd aangeboren. (heel soms door zuurstoftekort bij de geboorte)
Impulsen tussen de hersencellen worden niet voldoende doorgegeven door onvoldoende werking van de neurotransmitters dopemine en noradrenaline. Vooral in het voorste gedeelte van de hersenen(frontaalkwab) levert dat storingen op.
Dit veroorzaakt disfuncties op het gebied van concentratie, hyperactiviteit en impulsiviteit.
Van de adhd ´ers heeft ongeveer 10 % de add variant die weinig hyperactieve trekken vertoont  maar vooral dromerig is en daardoor ook vaak veel later ontdekt wordt. (hebben Mimi en ik)

Van alle storingen zou  je kunnen zeggen dat iedereen daar wel eens last van heeft. Iemand met ahdh heeft er vaker en het hele leven intensief last van. Mensen met adhd hebben vooral veel meer gedachten.
Geachten die  voortdurend  veel aandacht vragen. Leuke creatieve gedachten maar ook zorgelijke gedachten die lastig te stoppen zijn. (nooit zelf kunnen bedenken dat ik meer gedachten heb dan iemand anders)  
In de bijlage de negatieve opsomming.  Niemand  herkent zich er eigenlijk in en denkt ach dat valt bij mij wel mee. Vaak hebben mensen met adhd zichzelf  goede manieren geleerd om het disfuctioneren te  ondervangen, te voorkomen of te maskeren. Maar dat kost ze wel een hoop extra energie. In de andere bijlage de pluspunten van adhd (zijn er gelukkig ook)

Toch lopen mensen met adhd vaak vast in de loop van hun leven. In de lotgenotengroep waar ik zin zit (leuke enthousiaste mensen allemaal, helemaal geen drop outs) heeft iedereen bijv. een burn out gehad. Herkenbaar ook bij Mimi jr. omdat het zoveel meer energie kost om dezeflde aandacht en concentratie te genereren.
Volwassenen met adhd lopen vaak tegen de volgende problemen aan: altijd het gevoel hebben onder hun eigen niveau te presteren: het zit er wel in maar komt er niet uit, chaos in het hoofd, snel wisselende stemmingen, woedeuitbarstingen, verstrooid zijn, afwezig/dromerig zijn, veel twijfelen, enthousiast beginnen maar moeite met dingen afmaken, bij interesse geen last van concentratie problemen , anders wel, moeite met ontspannen, somberheid, relatieproblemen, alcohol en drugsrpoblemen.

Omdat de problemen zich blijven herhalen is dat frustrerend. Door die neurotransmitters kunstmatig toe te voegen verdwijnen deze problemen grotendeels. Dat is heel raar om te ontdekken.
Gedrag waarvan je denkt dat het bij jou hoort blijkt ingrijpend te veranderen door een pilletje. Maar ook goed om te ontdekken dat het dus anders kan.

1 opmerking:

  1. Hoi Lotgenoot;)
    Ik ben door jou geïnspireerd geraakt ook een blog te beginnen.(http://www.bloggers.nl/hiepermiertje) maar voel net als jij duidelijk de behoefte om alles te delen en het van me af te schrijven zodat ik het voor mezelf ook op een rijtje krijg wat ik nu eigen vind en voel van wat ik meemaak op ADHD gebied..
    Gisteren ben ik bij de medicijnman geweest en ben ik maar gelijk begonnen...met gemengde gevoelens...wat je zegt: een pilletje om je gedrag te veranderen... voelt voor mij alsof ik niet goed genoeg ben zoals ik ben en daar heb ik veel moeite mee....ik moet gedrogeerd worden om goed genoeg te zijn voor mezelf en mijn omgeving..want tja...je gedrag is van invloed op alles....en het is inderdaad heel frustrerend om alsmaar zo je best te doen om niet uit je slof te schieten om iets onbenulligs maar voordat je er aan denkt is het al te laat...spijt komt na de zonden...steeds weer. Ik ervaar dit dus heel dubbel.
    verder merk ik nog niet heel veel van de drugs die ik sinds gisteren tot mij neem....wel toen het uitgewerkt was en ik weer boos werd en mijn zoon weer in tranen was...en vervolgens verdrietig omdat het weer is gebeurd.
    Ik kom er nu dus achter dat dit de reden is dat ik mijn kids niet aan dat spul wil..ik wil ze het juist het gevoel geven dat ze goed zijn zoals ze zijn met alles wat er bij hen hoort.
    sterkte...groetjes mier

    BeantwoordenVerwijderen